ve bir kadın konuştu, "bize acıdan söz et"
ve o dedi ki:
acınız, anlayışınızı kuşatan kabuğun kırılışıdır.
meyvenin çekirdeğinin güneşe çıkması için
kabuğunun nasıl kırılması gerekliyse,
siz de acıyı tatmalısınız.
ve yüreğinizi yaşamınızın gündelik mucizelerinin
merakı içinde tutabilirseniz, acınız sevincinizden
daha az mükemmel görünmeyebilir.
Ve hatta tarlalarınızdan geçip giden
mevsimleri kanıksadığınız gibi
yüreğinizin mevsimlerini de kanıksarsınız.
ve üzüntünüzün kışlarını da
büyük bir dinginlikle izlersiniz.
acılarınızı çoğunlukla kendiniz seçersiniz.
