evde ayaklar uzatılarak izlenmesi gereken bir film. zira sinemada 3 saat 15 dakika ayaklarımı sarkıtmaktan bacaklarım babanemin bacaklarına dönüp şişti.* başından filmin sonu anlaşılıyor ve sadece güzel çekildiği için izlettiriyor kendini. brad pıtt ise figüran gibi ne umduk ne bulduk. filmin 2. yarısında ortaya çıkıyor. o saate kadar yaşlı adamın gençleşmesi için dua ettik durduk. ama yine de güzeldi be hakkını yememek lazım.
