bir ülkenin başkanı, siyasi lideri, o ülke halkının hayattaki duruşunun, dünya karşısındaki genel tutumunun resmidir, yansımasıdır, aynasıdır. halk nasılsa lider de öyledir. o halde muhalefet lideri de öyledir. ufak tefek nuanslar harici çok kayda değer bir fark yoktur. halkın kahir ekseriyeti ise dünyaya tapar. dünya ise kendine köle eder maiyetini.
dün yunanla neredeyse birbirimizi yiyorduk, bugün erdoğan gitti Yunanistan'a misafir oldu, dostluk ve işbirliği mesajları veriyorlar birlikte. hatta Yunan basını bile coştu bugün. dün Suudi Arabistan kralını katil ilan ediyorduk, bugün kralın karşısında esas duruştayız. dün mısırla neredeyse diplomatik ilişkileri bile kesmiştik, bugün sisi ye bakanların biri gidiyor biri geliyor. mekik dokuyorlar. peki ama neden bu böyle?
öyle olması gerektiği için. çünkü devlet yönetmek kahve idare etmeye benzemez. mesuliyetleri var ve ağır. işin içinde karşılıklı ticaret var menfaat var ekonomi var savaş var siyaset var, var oğlu var yani..öyle kafanıza göre cinayet işleyemezsiniz, adamı mum gibi yaparlar. bir papaz meselesinde diklendik de ne oldu? az kalsın papazı buluyorduk. dolar 5 liradan 30 liraya fırladı. hala daha toparlıyamıyoruz bak ekonomiye. öyle atar gider yapmak kolay ama sonrası küllüm mafiş. o yüzden davulun sesi uzaktan hoş gelir. koltuğa oturduğunuzda kırmızı kaplı defteri önünüze koyduklarında anlarsınız hanyayı konyayı, kazın ayağının öyle olmadığını. iplerin kimin elinde olduğunu. kimin ne kadar güçlü olduğunu. kimin ne olup olmadığını. Hollywood film platosu değil orası, orda film çevirmiyorlar. poker masası hiç değil, blöfünüzü yutmuyorlar, yemezler, herkes herkesi biliyor tanıyor ve gücünün farkında ve ona göre tavır takınmak zorunda. hayatın ta kendisi, dünyanın er meydanı siyaset arenası, orman kanunları, kurtlar vadisi, arslanlar sofrası..
