Tek derdimin gecenin bir vakti gelecek olan koğuş nöbetçisinin uykumun en güzel yerinde dışarısı -15 derece iken "devrem kalk nöbet vakti.", demesiydi. Sabah takım komutanına imzalatmaya çalıştığım vukuat defteri, bütün gün izlediğim kameralarda en azından kaza olsa da vukuat yoktur yazmasam dediğim dönemdi. En özlediğim zaman ise her intikale timim ile çıkarken tim komutanımın " kanascı tavşan görürsen affetme" demesidir.
