öyle çok uzun zamandır tanımıyorum kendisini. tam olarak 46 gün... onunla tanıştığımda aslında 'benim artık yaşamımın ne anlamı kaldı ki' dediğim gündü... öyle bitkin, öyle umutsuz, öyle karamsar bakıyordum dünyaya artık bir kaç saat öncesinden duyduklarım yüzünden... yine burada yazdıklarıma kendisi bana özel bir mesaj atarak destek olmaya çalıştı. sağolsun beni bu günlerimde en çok güldüren insanlardan biri de oldu. muhabbetiyle, msn iletileriyli... kendisine buradan 'öyle sarhoş olsam ki unutsam bu günleri yarınları unutsam... öyle sarhoş olsam ki bir daha ayılmasam. her şey bir rüya olsa unutarak uyansam' diyorum... ayrıca 'işte hancı ben her zaman böyleyim. öteyi ne sen sor ne ben söyleyeyim' diye de ekliyorum. bunları bir de aynı masada oturarak dinleyelim diyorum.
