sadece ayna mı teyze diye cevap verilmesi gereken hadise. televizyon var. o daha da beter. neden insanlar TV ye bağımlı diye hiç kimse düşünmüyor. zira TV ekranında, kişileri o cama bağlayan ecinni tayfasını ve şeytanları çoğu kişi görmüyor ki. ama onlar bizi görüyorlar. net. ona bakarsan teyze elindeki android telefon da aynı işlevi görüyor. ve üstelik odada komidinin üzerinde ve yanıbaşında duruyor hemen her evde. neden millet hatim eder gibi telefona bağımlı kimsenin aklına gelmiyor. bir ortama girdiğinde yüzde doksan elinde telefon gözler ekrana kilitli sanki büyülenmiş gibi.
cinayet vakalarının cinnet geçirmekle alakasının olduğu bilindiği ve günümüzde bu derece artması müşahede edildiği halde niye aramızda dolaşan görünmez varlıkların, cinlerin perilerin ve aynı dumansız ateşten yaratılmış şeytanların bu derece çoklukla aramızda neden ve nasıl dolaştığı hakkında kimse fikir yürütmüyor öyle değil mi? ekranlarda hayır varsa nurani, şer varsa şeytani güçlerin aklımızı fikrimizi nefsimizi yönlendirdiği de kimsenin hatırına gelmez tabi. esasen seni cenabı hakkın kulluğundan alıkoyan her ne varsa hakkında pek hayır olmasa gerek. eğer seyrettiğin şey işine mesleğine lazım bir şey değilse, bir hayra vesile değilse, bir ibadete ve kulluğa vesile değilse, elbetteki hayır üzere değil. o halde bizi oyalayan her ne varsa digital dünyada o halde şerr tüm benliğimizi işgal etmiş vaziyette. eyvah ki ne eyvah. şeytanların cinlerin cirit attığı ekranlardan şerr akması kaçınılmaz o zaman. o akıma kapılman an meselesi. kapıldığın an al işte bak seni yuttu..
ne diyorlar: bizi izlemeye devam edin. oysa ki cenabı Hakk ne buyuruyor: "Ey iman edenler! Hepiniz topluca barış ve güvenliğe (islâm’a) girin. Şeytanın adımlarını izlemeyin. Çünkü o, size apaçık bir düşmandır." bakara/208. ne izlediğine dikkat et. şeytani mi, yoksa rahmani mi, seni hayra mı çekiyor yoksa şerre mi davet ediyor iyi düşün. medya bu yüzyılda pek hayra çalışmıyor anlaşılan o. en iyi ihtimalle kitleleri oyalıyor ve hayırdan alıkoyuyor. şerre dalanları hiç hesaba katma bile...
