tüm gün koşturan bir iş kadınıyım, cilt temizliği , nemlendiriciler ve solgun gözüktüğüm zamanlarda rujum dışında yüzüme makyaj adı altında kimyasal sürmekten nefret eden bir insanım. Bu benim hakkım. insanların makyaj malzemeleri hakkında konuşurken "bak şu indirime girmiş, bak bu suda çıkmıyor, bu rengi de çıkmış, bak bu şuradan ithal" sohbetlerinden sıkılınca "off ben kime anlatıyorum" deyip yüzüme donuk bakmalarindan gına geldi. garsonum bile aşırı makyajlı iken benim yapmamam neden bu kadar sorgulanıyor, neden makyaj yaomayan kadın normalleştirilmiyor?
Bu cilt benim ve ben, ne dolgu, ne bilmem ne zehri, ne yüzü hirpalayan kimyasal bombası şeyleri kendi irademle yüzüme boca etmek istemiyorum. Kendi yüz çizgilerim, kendi çillerim, kendi kirpiklerim, kendi eşit tonda olmayan yuzumle aşırı mutluyum. Makyaj yapabilen kadınların makyaj hakkı iken neden bir kadının makyaj yapma hakkı olmuyor lan. Yapanlara da hiçbir kibrim yok, yüzünü tanıyıp güzel yapabilene maşallahi eksik etmiyorum.
Amma yine de buradan makyöz federasyonu ve birliği yetkilerini makyaj fırçaları ile bir güzel fırçalamak istiyorum.
