yazın kavurucu sıcağında bahçelievler anadolu lisesi aranmaktadır. kime sorsak bahçelievler lisesini tarif etmektedir. hep aynı yerde uzun bi süre dolaştıktan sonra yolun karşısından emin adımlarla ilerleyen elleri poşetle dolu bi amca gelmektedir. bildiğini tahmin edip yanına yaklaşılır.
- iyi günler amca, bahçelievler anadolu lisesi nerede acaba ?
+ bahçelievler anadolu lisesi dimi
- heh evet abi tamda orası. *
(amca ellerinde ki poşetleri yere bırakır, derin bi nefes alıp yanında ki ağaca dayandıktan sonra işare parmağıyla ilerisini göstererek)
+ bilmiyorum gençler ya
(diyerek yerdeki poşetleri eline alıp hızla yanımızdan uzaklaşmıştır.)
bizlerde amcamızın o hareketlerinden sonra, kendimizi yere bırakmışızdır.