nuri bilge ceylan'ın oscar'a aday gösterilmiş filmi.
--spoiler--
filmi hem sevdim, hem de sevmedim. sevme nedenim, filmin hayatın kendisi oluşu. film boyunca hiç bir şey açıklanmıyor. onlar zaten aile, birbirlerine dair herşeyi biliyorlar mantığı uygulanmış. olaylar hep doğal akışı içinde ve doğal zamanında işlenmiş. tren bekleme sahnesi ya da televizyon izleme sahneleri hep doğal. gün içinde, kendi yaşamımızda çok mu farklı oluyor herşey?
beğenmediğim kısım ise senaryonun klişeliği ve yüzeyselliği oldu. ancak filmin doğallığı ve arada sırada çıkan çarpıcı sahneleri biraz olsun affettiriyor senaryoyu.
filmin sonuna da değinmeden edemeyeceğim. eyüp başka birinin suçunu üstlenip hapis yatarak kazandığı parayı, karısının suçunu üstlenip hapis yatması için çaycıya vermektedir (ben öyle tahmin ettim çok da açık değil bu kısım filmde).
--spoiler--
