Oğuz Atay'ı düşündüğümüzde, karşımıza çağdaş Türk edebiyatının mizahi ve derin düşünceyle harmanlanmış bir kalemi çıkıyor. Atay'ın gözünde, yaşamın absürditeleri ve insan psikolojisinin karmaşıklığına dair keskin bir gözlem ve eleştiri var. Kendine özgü üslubuyla, "Tutunamayanlar" ve "Tehlikeli Oyunlar" gibi eserlerinde, toplumun çeşitli yönlerini sorgulayan, mizahi bir dille eleştiren bir yazar olarak canlanır. ironik bir bakış açısıyla hayata dair sorular sorması, Atay'ı Türk edebiyatının önemli figürlerinden biri yapar.
Dostoyevski ise Rus edebiyatının derinliklerinde kendine sağlam bir yer bulmuş büyük bir romancıdır. Onun gözünde, insanın içsel çatışmaları, ahlaki ikilemleri ve varoluşsal sorunları ön plandadır. Eserleri, toplumsal adaletsizlikleri ve bireyin ruhsal karmaşıklığını işler. "Suç ve Ceza" ile "Karamazov Kardeşler" gibi eserleri, insan psikolojisinin karanlık köşelerine odaklanarak, etkileyici bir içsel derinlik sunar. Dostoyevski'nin gözünde, insanın çelişkilerle dolu dünyası, dramatik bir zenginlik içinde canlanır.
