laf aralarında biraz spoiler var filme dair, okurken ona göre okursanız siz bana sövmezsiniz, benim de kulağım çınlamaz.
öncelikle dark man izlememiş adamın liam neeson'ı sevmesi pek olası değildir kanımca. o yüzden filme fazladan acımasızlık etmemek lazım; mel gibson filmi olsa takla ata ata anlatacak tonla adam türerdi. lakin elemanın aldığı istihbaratlar, yatağın altındayken kızına verdiği direktifler gibi detaylar çok gerçekçi; "film işte" denecek pek bir yanı yok. karakterin mesleğine ve geçmişine bakıldığı vakit olay zaten yakın dövüş ve rehine kurtarma üzerine kurulu. bir de kızı kaçırılmış adamın, ne bekliyorsunuz ulan. sopa yesin de sedat peker'den yardım mı istesin herif.
not: steven seagal yaşayan en hızlı aikidoculardan biri olmasına rağmen, liam neeson'ın dövüş sahnelerini daha keyifli buldum, ne yalan söyleyeyim. bambam gibi her tuttuğunu duvardan duvara vurmuyor en azından.
