2.
-
orjinal yazmiyla:
bir kudret-i külliye var ulvi ve münezzeh,
kudsi ve muallâ, ona vicdanla inandım.
toprak vatanım; nev'-i beşer milletim...
insan olur ancak bunu iz'anla, inandım.
şeytan da biziz cin de, ne şeytan ne melek var;
dünyâ dönecek cennete insanla, inandım.
fıtratta tekâmül ezelidir; bu kemâle
tevrât ile, incil ile, kur'an'la inandım.
ebnâ-yı beşer birbirinin kardeşi... hülyâ!
olsun, ben o hülyâya da bin canla inandım.
insan eti yenmez; bu teselliye içimden
-bir an için ecdâdımı nisyanla - inandım.
kan şiddeti, şiddet kanı besler; bu muâdât
kan âteşidir, sönmeyecek kanla, inandım.
elbet şu mezar ömrünü bir haşr-i ziyâhıyz
tâkip edecektir, buna iymanla, inandım.
aklın, o büyük sâhirin icâzı önünde
bâtıl geçecek yerlere hüsranla, inandım.
zulmet sönecek, parlıyacak hakk-ı drahşân
birdenbire bir tâbiş-i bürkânla, inandım.
kollar ve boyunlar çözülüp bağlanacak hep
yumruklar o zencir-i hurûşanla, inandım.
bir gün yapacak fen şu siyah toprağı altın,
her şey olacak kudret-i irfanla... inandım.
