Fususul hikem’de
‘dengeye ulaşılmaz yalnızca yaklaşılır. …… oluş ise doğadaki bir sapmadan meydana gelir. Denge her şeyde eşitliğin bulunmasını sağlar, böyle bir şey ise gerçeklemiş değildir. ‘ diyor.
Belki de bu yüzden dengemizi bozan şeylere çekiliyoruz. Yemeklerden ‘tatlı’ mesela şeker dengesini bozar ama çok severiz, hatta zaafımız olur.
Duygular da benzerdir belki. Zihin ve duygu durumumuzu bozan kişilere çekiliyoruz. Neden o? başka biri değil de illa o? Çünkü kimyamızda dengeleri bozuyor. Ve Orada var oluşu hissediyoruz sanki.
