xy diye bir arkadaşım var muş'lu. zamanında xx diye bir kızı sevmiş. hem de çok sevmiş. 4 yıl kadar sevişmişler işte. kızın babası müdür, vali yardımcısı gibi bişeymiş(tam hatırlamıyorum burayı). o 4 yıl biter ya hep filmlerdeki gibi... işte o dört yıl geçtiğinde xy "seni çok seviyorum, bütün ömrüm boyunca sabahları uyandığımda senin o güzel yüzünü görmek ve seni öperek uyandırmak istiyorum." demiş. iş ciddiye binince; bizim kız artık annesine mi söylemiş, yoksa tırsmış mı? bilemiyorum. ama çocuğa "sen kürtsün olmaz" demiş. (işte burda sizin için ben söyleyivereyim: "ulan yarram madem kürtle ciddi düşünemezsin, 4 yıl boyunca niye çocuğu kendine bağımlı hale getirdin? inşallah fakir olursunda, xy zengin olur, kocanın kız kardeşini ziker, kartal tibet abi gibi. amuna goduğum" bir şey değil canlar). işte bu laf xy'nin çok ağırına gider. "ben isteyerek kürt olmadım ki! " der içinden. ve işte o zaman ilk defa kürt olduğunu hisseder. ve ilk hissettikleri kızgınlık, nefret. aradan biraz zaman geçer iflahı sikilir xy nin. bunun üzerine babsıyla bir de kavga eder, ayrılır evden, 3 yıl boyunca biraz orda, biraz burda, biraz o şehirde, biraz bu şehirde, türkiyenin neredeyse her tarafında işlerde çalışır. sonunda annesi babasını yumuşatır. babası onu geri çağırır. oda muşa geri döner. aradan 4 yıl geçmiştir. kız muştan ve xy'den tamamen taşınmıştır. ve xy o sene liseden ayrılışından 5 sene sonra benimle aynı bölümde buluşmuştur.kızı o unutmuştur fakat bilinç altı unutmamıştır. bütün bunları bana rakı sofrasında şuuru tam iyi değilken anlatmıştır. ve xy şu an 4-5 ayrı şehirde ve bunların yanında 4-5 ayrı ülkeden kız arkadaşı olan yakışıklı bir t.c vatandaşıdır.(yanlış anlamayın xy'ye meyilli değilim)(bu söylediğim suçluluk psikolojisi de değil, biliyorum siz bişe demediniz ama)
seni (bkz: arkadaşça) seviyorum xy.
