sadece tuğçe kazaz tarafından değil, aklı başında olan her insan tarafından sahiplenilmesi gereken öneridir. her ne kadar hanımefendinin kaytarmak maksadıyla sarfettiği bir cümle gibi gözükse dahi, bir yanlıştan doğrunun oluşmasını sağlamıştır.
cümlenin içini doldurmak gerekiyor bu noktada. insan türü diğer canlılardan farklı olarak sahiplenme arzusuyla donatılmış bir yaratıktır. bu gerçeği, yanındaki akranının oyuncağını almak için kavga çıkartan bebeği izlerken dahi farkedebilirsiniz. işin acı yanı ise, sadece yaşamsal ihtiyaçlarını gidermeye yönelik sahiplenme eylemiyle yetinmemesidir insanoğlunun. felkate yol açmaya müsait bir oburluk ile dünya üzerinde gördüğü her şeyi kendi tekeline almak eğilimindedir. bunların içinde ise üzerinde yaşanılacak kara parçaları başrole sahiptir. insan emeği ile ortaya çıkmamış, uğrunda sadece kan akıtılarak hak iddia edilebilir hale gelmiş topraklardır vatan ve milletin temeli.
açık olan şudur: belli sınırlarla çevrilmiş her kara parçası, sadece belli miktarda insanı üzerinde yaşatmaya müsaittir. insanları bir araya getirerek milletlerin ve dolayısıyla vatanların açığa çıkmasını sağlayan etken budur. inanılmaması gereken şey ise ortak dil, kültür ve benzer öğeleri paylaşan insanların bir araya gelmesi sonucu milletlerin oluşmuş olmasıdır. belirli koşulların varolmaya zorladığı, yapay ve içi boş kavramlardır vatan ve millet.
millet denilen illet, zoraki birliktelik yerine bir gönül bağının ifadesi olduğu için midir ki, dış düşmana karşı verilen mücadelenin hemen ardından iç hesaplaşmalar başlar sorusu ise göt edebilir en ateşli milliyet savunucularını.
malum cümleyi kuran bayan, tüm bunları düşünerek mi sarfetmiştir sözlerini bilinmez ama insanı insan yapan özelliğin milliyeti olmayışını bir şekilde dile getirmesi takdiri haketmektedir.
