nasıl bir duygu olduğunu o kadar merak ediyorum ki. sonunda üzülecek olsam o önemli değil sadece o duyguyu tatmak istiyorum. Ama aynı zamanda sevilebilecegime ya da tam anlamıyla sevebilecegime inanamiyorum bir türlü. Ozellikle birinin beni sevme ihtimali çok sacma geliyor bana. Dış görünüşüm vs. yüzünden de degil kendimle barisik bir insanim, nedenini anlayamiyorum.
got ici kadar bi yerde yaşadığım icin fazla cevrem de yok belki çevrem genis olsa kafa dengi birini bulabilirdim. Bütün lise hayatım boyunca buradan kurtulup yeni insanlarla tanismayi ve yeni yerleri görmeyi bekledim ve artık cok az kaldı. Belki uniye gidince buralari ozlerim ama bu sekilde devam edemem. yeni insanlarla tanistikca kendimi tanima fırsatım oluyor ama burada o kadar kısıtlı ki bu imkan. Zaten adim attığın yerde tanidik birini görüyorsun. Hep ayni insanları görmekten sıkıldım.
Neyse umarım üniversite hayatim hayal ettiğim gibi olur. Boyle ask dizilerindeki ya da kdramalardaki gibi bir sey istemiyorum ya, kendimi ve diğer insanlari tanimak istiyorum. Uzun bir iliski yasamam da sart degil sadece o duyguyu tatmam yeterli.
Ben normalde hiç böyle seyler düşünmezdim eyy regl sen nelere kadirsin.
