Arabaların yayalara “ geç kardeşim, burası izmir, çağdaş bir şehirdeyiz “ diyerek yol verdiği, ‘ benim ‘ diyene taş çıkartacak güzellikteki kızların kıbrıs şehitlerinde saatlerce görülebileceği, özgürlüğün ve medeniyetin kıymetini bilen güzel şehir.
2002 yılında öyle kızlarla karşılaşırdınız ki, şehir dışından geldiyseniz ve kalacak yeriniz yoksa onları yeniden görmek için kordon çimlerinde uyumaya razı olurdunuz. Kızlar hala güzel, insanlar hala medeni ama bende eski yaşama sevinci ve heyecan olmadığı gibi çatır çatır kırılmış yorgun ve üzgün bir kalp var. Gidersem ağlarım hüngür hüngür. Belki bir gün…
