Arkadaşlarım;
Hangi bağda hakkım olan salkıma uzandıysam, sahibine hizmet eden itler ısırdı beni.
Şimdi benden selam söyleyin sokak köpeklerine.
Ağnamaktan çamurlaşan tüylerini okşayın.
Mümkünse iyi bakın melül gözbebeklerine,
Minnetsiz özgürlüğün onurunu yaşayın.
Söyleyin temize çıktı mı Meryem?
Söyleyin kimi taşlayacak bu soysuz havariler?
Söyleyin ne değişti ve semadan ne geldi haber?
Yezitlerin ayakları altında yuvarlanıyor kellem…
Hangi dünya için büyüyor içimdeki kin, zihnimdeki ihtilal. Yüzyirmidörtbinde birinin bir doğrusu yetmiyor felahıma.
Çürüdü ütopya, kokuştu dava…
Yol gösteren tüm işaretler çarpılanmış.
“Namlu puşt olmuş at ayağı puşt”
Yalnız ve yalınayak geçiyorum azman köpeklerin dişleri arasından.
Karpit ve güherçile namussuz.
Ben patlıyorum, o ateşlenmiyor, nedendir?
