Arkadaşlarım;
Çürüdü ütopya, kokuştu dava…
Tüm kitapların içeriği, satış değerini aşmıyor, isteyene bedava.
Artık her söz nahak ve yalan.
Arkasına bakmadan terk ediyor kavmini ve ulaşmıyor kendi kalbine elçilerin iman ettiği peygamber. Aşağılık bir zaferdir bizi bekleyen serencam.
Nesebi gayri sahih sözlerin saltanatı, soysuzluğa mahkûm etti yaşadığımız hayatı. Felçli birer kalebent ve kolsuz forsalarız artık…
Beş kuruş etmeyen esirleriz hasmın elinde.
Davası görülmemiş suçların tutsağıyız ve pazarlık dışı bırakılmış adamlarıyız kokuşmuş davaların.
Yaşıyorsak haybedendir, bundan böyle ipe gelmez boynumuz.
ipsiz ve kopuk bir yılkıyız, taunlu rüzgârlarla yarışıyoruz cangıl karanlığında. Meçhule adım adım yaklaşıyor sonumuz…
Pıhtı pıhtı kan, kırba kırba irin akıtıyoruz…
ilk ihtilam zevkiyle boşalıp gitmiş hayat.
Helak olmuş kavimlerden beter azıtıyoruz.
Lal olmuş ilm-i ledün, piç olmuş hikemiyyat…
Ateş yağıyor üstümüze sığındığımız bulutlardan.
Bize ayet okuyor yalancı peygamberler.
Başı gökte tanrılar yanmış ayaklarından,
Ölüyor da dergâhtan el çekmiyor müritler.
