"Müsbet milliyet; hayat-ı içtimaiyenin ihtiyacı dahilisinden ileri geliyor; teavüne, tesanüde sebeptir; menfaatli bir kuvvet temin eder; uhuvvet-i islamiyeyi daha ziyade teyid edecek bir vasıta olur.
Şu müspet fikr-i milliyet; islamiyete hadim olmalı, kal'a olmalı, zırh olmalı... yerine geçmemeli. Çünkü islamiyet'in verdiği uhuvvet içinde, bin uhuvvet var; alem-i Bekada ve alem-i Berzahta o uhuvvet baki kalıyor. Onun için uhuvvet-i milliye ne kadar da kavi olsa, onun bir perdesi hükmüne geçebilir. Yoksa onun yerine ikame etmek; aynı kal'anın taşlarını, kal'anın içindeki elmas hazinesinin yerine koyup, o elmasları dışarı atmak nev'inden ahmakane bir cinayettir.
işte ey ehl-i Kur'an olan şu vatanın evlatları! Altıyüz sene değil, belki Abbasiler zamanından beri bin senedir "Kur'an-ı Hakim'in bayraktarı" olarak, bütün cihana karşı meydan okuyup, Kur'an'ı ilan etmişsiniz. Milliyetinizi, Kur'an'a ve islamiyet'e kal'a yaptınız. Bütün dünyayı susturdunuz, müthiş tehacümatı defettiniz, ta "Allah, sevdiği ve onların da O'nu sevdiği, Mü'minlere karşı alçak gönüllü, kafirlere karşı izzet-i nefs sahibi, Allah yolunda cihad eden bir milleti getirir." (Maide:5/54) ayetine güzel bir masadak oldunuz. Şimdi Avrupa'nın ve "frenk-meşrep münafıkların" desiselerine uyup, şu ayetin evvelindeki hitaba "Kim dininden dönerse!" hitabına masadak olmaktan çekinmelisiniz... ve korkmalısınız!..
Cay-ı dikkat bir hal: Türk milleti anasır-ı islamiyye içinde en kesretli olduğu halde, dünyanın her tarafında olan Türkler ise ancak Müslümandır. Sair unsurlar gibi müslim ve gayr-ı müslim olarak iki kısma inkisam etmemiştir. Nerede Türk taifesi varsa, Müslümandır. Müslümanlıktan çıkan veya Müslüman olmayan Türkler, Türklükten dahi çıkmışlardır (Macarlar gibi). Halbuki küçük unsurlarda dahi, hem müslim ve hem de gayr-ı müslim var.
"EY TÜRK KARDEŞ! BiLHASSA SEN DiKKAT ET! SENiN MiLLiYETiN iSLAMiYET'LE iMTiZAÇ ETMiŞ, ONDAN KABiL-i TEFRiK DEĞiL. TEFRiK ETSEN, MAHFSIN! BÜTÜN SENiN MAZiDEKi MEFAHiRiN, iSLAMiYET DEFTERiNE GEÇMiŞ. BU MEFAHiR; ZEMiN YÜZÜNDE HiÇ BiR KUVVETLE SiLiNMEDiĞi HALDE, SEN ŞEYTANLARIN VESVESELERiYLE, DESiSELERiYLE O MEFAHiRi KALBiNDEN SiLME!.."
(Bediuzzaman Said Nursi (Rahimehullah)-"Mektubat" s. 297-303 )
