Hayatta her şey gelir geçer, geriye sadece acı ve tatlı anılar kalır.
Bu gün yaşadığımız herhangi bir olay yarın hafızamıza kazınacak, yavaş yavaş birer hatıraya dönüşecektir. Ömrümüzün günleri geçtikçe anılarımız birikir, anı defterimizdeki sayfa sayısı artar. Hayatımızın sıkıcı anlarında geçmişte yaşananları hatırlamak istediğimizde, düne giderek hatıra defterimizin kapağını açarız ve yaşadığımız acıları bir an bile unutup hayatımıza tatlılık katmak isteriz. Tek tek sayfaladıkça hatıralarımızın en derin katmanlarına ineriz ve bazen şöyle düşünürüz: hatıralar olmasaydı nasıl yaşardık? Bizi hayatta ne tutardı? Günlerimiz muhtemelen boşluklardan oluşacaktı ve bunu hayat, yaşamak adlandırmak doğru değildir diye düşünüyorum.
