kimisi vatanını ayağa kaldırır, gençlerini umutlandırır, şereflendirir, yolunu açar, onuruyla yaşar ve daima anılır arkasından "ruhu şad olsun" denir.
kimi bir alyansla yola çıkar, saraylarda oturur, gençlerine "çapulcu", milletine "bunlar iyi günleriniz, daha neler yaşatacağım sizlere" der onun bunun piçini "kardeşleriniz" diye vatana sinsice sokar, bir eli yağda bir eli balda umursuzca yaşar, milleti bu hayatı yaşayan, yaşatan zat için daha hayattayken "bu ne zaman ölecek" diye bekletir. uğruna kanlar dökülmüş, canlar verilmiş vatan toprağına gömüleceği düşüncesi bile insanı isyanlara sürükler.
ve bizlerde bu hayatlar karşısında şaşkın yaşamaya çalışırız ve akıllanmayız.
