bu ifade tarzı teşvik edici olsa bile yetersiz. maalesef. bu ancak bir devlet politikası olursa başarı kazanabilir. yoksa temenniden öteye geçmez. zira toplumun refah düzeyi yüksek kesimi aile evlilik nikah gibi kavramları önemsemiyor pek. olan da en fazla 1 bilemedin 2 çocuk yapıyor. geri kalan kahir ekseriyeti oluşturan çoğunluk ise geçim derdinde. en ucuz evliliğin maliyeti olmuş asgari 500 bin. kiralar olmuş 10 bin. hele iyi maaşlı bir işi de yoksa o gençler nasıl evlenecek ki? kimse bunu sormuyor. zannedersin ki herkes ayda 50 bin maaş alıyor. herkesin tuzu kuru. halbuki öyle bir türkiye yok ortada. hasbelkader evlenmiş olanlar ise yine aynı, her çocuk masraf demek. okulundan tut Hastanesi'ne varana kadar hemde. adım atsa para. çocuğa 5 lira veriyon ağlıyor. ben bununla bakkaldan ne Alcam diye. türkiyenin sosyo ekonomik gerçekleriyle hiç örtüşmeyen temenni bunlar. hele ki batı tarzı kanunlarımız yok mu, adeta ailenin temeline dinamit koyuyor resmen. ömür boyu nafaka vs. gibi. o işlenen kadın cinayetlerinin % 30 nedeni ise 2. evliliği yapmaktaki zorluklardan korkan bunalıma giren kafayı yiyen erkekler. bu sözüme inanmıyorlarsa sosyologlara toplumsal analiz yaptırsınlar. hep beraber öğrenelim sorun neymiş ne değilmiş. cezaevleri katil kocalarla dolu. samimi iseler, sorsunlar onlara. sebep, yüzde doksan ekonomik çıkar. insanlar geçinemiyor kardeşim, geçinemiyor. kadınlar artık çile çekmek istemiyor. medya sayesinde insanları lüks yaşamaya özendirdiler. bunun vebali günahı kimin? toplumun ahlaki değişimi had safhada. herkes zenginlik peşinde. dürüst namuslu çalışkan ahlaklı olması bir anlam ifade etmiyor. mal hastası olmuş herkes. gelsin de nerden gelirse gelsin. helala harama bakan yok. var mı onu soruyor. fakiri de aynı bok zengini de. kadınlar adam beğenmiyor, adamlar kadın beğenmiyor. nasıl olsa medyada kırıştıracak tonla sevgili buluyor. ne yapcak evlenipte, başına dert mi alacak. kadın altı üstü 1 tane doğuruyor, sonra formum bozuluyor diye başka çocuk yapmıyor. herif de karının ağzına bakıyor zaten, isterse çıt çıkarsın, pabuç pahalı, paşa paşa susuyor. oturuyor oturduğu yerde. nerde o taş fırın erkekleri, onlarda dizilerde kaldı eğlencelik. idareciler ise kendi hayatlarını yaşıyor. varoşlardan haberleri bile yok. zaten umurlarında da değil. seçim zamanı bir iki görünür oyu kapar sonra aynen devamke. işte böyle bir milletten bi cacık nane olmaz. geç. o yüzden bu şartlar altında;
