rahmetli peder "şey" ve "neydi onun ismi" kalıplarını çok kullanırdı. neredeyse şifre çözücü olmuştuk babam yüzünden ailece, ses tonuna göre "şey" in ne olduğunu çözüyorduk. bir gün :
-edit git oğlum susamlı şey al
+tamam baba
gittim susamlı bir "şey" olan susamlı galeta aldım, geldim
+baba aldım
-dingil ben sana bunu mu al dedim?
+evet
-lan ben sana susamlı şey al dedim
+sonuçta bu da susamlı bir "şey" baba
-ben şey al dedim lan
+pardon baba nasıl anlamadım...
-ah oğlum ah...
12 yıl oldu hala çözemedim ne istediğini... toprağı bol olsun andık gece gece...
