özellikle 60'lı ve 70'li yıllarda sinema çok önemli bir rol oynuyor polonya'da. o yıllar, aslında polonya için zor yıllar. yiyecek, eşya ve benzeri temel maddeler zor bulunuyor. insanlar sanat, din gibi başka şeylerin peşine düşüyorlar. yoksulların varsıl olduğu garip dönemler yaşanıyor yani. polonya tiyatrosu yeryüzünün en önemli tiyatrolarından biri haline geliyor örneğin.
devlet sansürünün yakalayıp yasaklayamadığı bir anlatım şekli ve o anlatımın sunduğu, halkın hemen anladığı sorular, yanıtlar, karşı sorular, karşı yanıtlar var o yılların filmlerinde. bir başka ülkede, yönetime el koyan bir generalin söylediği gibi, halk siyasetin, toplumsal gelişimin önüne geçmiş. iktidarın iddia ettiği toplum görüntüsü ile sanatçının çektiği film birbirine benzemiyor. öte yandan o kadar incelikli, o kadar ustalıkla kotarılıyor ki yönetim yasaklayamıyor bu filmleri. yapımcısı olmakla yetiniyor.
"şiirsel bir anlatımın ince zarı altında acıyı, tutkuları, polonya'nın özel durumunu ve insanlığın genel durumunu anlatan, bir yandan bu ülkenin yakın tarihine bağlı, öte yandan yeryüzünün dört bucağında özümsenip benimsenecek filmlerdi polonya'lı yönetmenlerin filmleri". *
