Şu aralar çok fazla şeyi düşünüp üzülmeye başladım. Bütün gün çalışmak beni düşünceden alıkoyuyor ama akşam yatınca kaçamıyorum kendimden. Bunun için erken kalkıp erken uyumaya çalışıyorum ama olmuyor bazen. Yapıp ettiklerinin pişmanlığı ve travmatikliği azalıyor ama asla silinmiyor. Basit şeyler diyorum ama yine de yaralıyor. Her şeyi sıfırlamak isterdim. En başa dönüp tüm seçimleri tekrar yapmayı. Bunların sürekli bende kalıcak olması içimi çok sıkıyor. Değer yargılamaları yapmaya başlamak istemiyorum ama düşüncelerimi de engelleyemiyorum.
