efsanelere masal deyip geçmemek lazım. şahsen ben öyle bakardım.
fekat prof.dr ahmet arslan öyle bir şey söyledi ki vay be dedim.
mealen diyordu ki;
insanları ne matematik, ne bilim ne de başka bir şey bir araya getirir.
insanları biraraya getirip büyük topluluklar ancak efsaneler sayesinde olur.
döndüm tarihe şöyle bir baktım.
çok haklı.
çünkü insanların çoğu kolay anlayıp inanacakları şeyler bekliyorlar.
kimse uzun uzun, okuyup, düşünüp, araştırıp bir sonuca varmak istemiyor.
"adam uçuyormuş ya da ölüyü diriltmiş, görenler var hikayeleri maalesef hala çok inandırıc geliyor insanlara.
örneklerini görüyoruz, tv lerde, gazetelerde.
işin aslı efsaneler eskiden sadece cahil kesime hitap edermiş. şimdi toplumun en az % 30 u daha bilgili ama bu onların efsanelere inanmayacağı anlamına gelmiyor.
uygun efsanelere kolayca inanıyorlar.
mesela;
evinin garajından başladığı çalışmalarla dünya devi oldu ya da lise arkadaşlarıyla kurduğu şirket dünyanın en büyüğü oldu.
iki efsane örneği verdim.
bi kaç tane efsane de yatırım dünyasından var. onları da herkes biliyor.
