gelişme yolundaki türkiye de büyük bir işgücü potansiyeli varken milyonlarca kişinin kahve ve benzeri yerlerde pineklemesini önleyecek önerilerdir.
aslında çokta zor değildir bu işin çözümü.
üretimin olmazsa olmaz şartlarını bir sıralayalım.
müşteri ya da pazar.
işgüçü, yani işsizler ordusu.
sermaye. işte bu problem olan. yok.
girişimci. bu da problem. bu da yok.
müşteri vardır ve bu müşterinin alım gücü senede 50-70 milyar usd dir. bu çıkarım türkiye nin ithalatı ile ihracatı arasındaki farktan yapılmıştır. yanlışsa yanlış de. diyemezsin.
işgücü. bol ve ucuzdur. işsizlik oranı%10 dur.
sermaye ve girişimci? promlem bu.
gelelim öneriye. türkiye deki girişimci ve sermaye şimdi olduğundan daha ileri gitmez. o zaman ne yapmalıdır.
devlet, devlet memuru işadamları yaratsın. yani adam, devlet memuru ama girişimci ve dürüst.
kurdur buna bir fabrika, türkiye nin ithal ettiği malları üretsin. adamıda politize etme. üstüne varma. sıkı kontrolünü yap. o ayrı tabi.
böyle adamlar devlet kadrosunda çoktur. demirel ve özal bunlara örnektir.
hayır devletcilik falan değil bu öneri. zaten çin in şimdi uyguladığı sistemin bir benzeri.
he ilelebette işletme orayı karlı hale getir devret özel sektöre.
yapın bunları kardeşim yapın. artık savaşlar bu alanda. yabancı sermaye beklemekten ve tavizler vermekten iyidir.
