çok hoşuma giden bir arkadaşım var kendisiyle uzun senelerdir arkadaşız ama birkaç senedir görüşemiyorduk geçen gün denk geldik bir kahve içelim dedik. Ya ben bu çocuğun yanında öyle mutlu öyle huzurlu öyle güvende hissediyorumki aynı zamanda çok da iyi anlaşıyoruz o kadar güzel konuşuyor ki benimle hiç kimsenin görmediği taraflarımı görüyor yanında da hiç rahat duramıyorum beş yaşında çocuk gibi ne elim duruyor ne ayağım çok şımarıyorum sabah akşam görsem gece yine görmek isterdim o kadar iyi geliyor bana. aşık olmadığımı biliyorum çünkü aşkı iyi tanıyorum bu aşk değil galiba uzun süredir içinde bulunduğum duygusal boşluk onu düşünmeye itiyor beni bir de sevgilisi var ki böyle düşündüğümde kendimi çok kötü hissediyorum o kıza karşı sözlük ama bu düşünceler ve duyguları ben seçmiyorum ki :(
