Az once bitirdigim guzel ve okunasi bir paulo coelho romani daha. bir sahnesi disinda cok begendim diyelim. o tür bir seyin karsimiza cikacagi belliydi de gerci. Sasirtmadi coelho. (bkz: biliydim beyle olacağını)
Bitirdikten sonra soyle dedim kendime, “ulan, 3 ay omrun kaldi deseler, o yapmayi dusundugun, hayal ettigin seylerin hepsini hemmen simdi, su an itibariyle gerceklestirmeye koyulurdun. ille de ölmen mi gerekiyor korktugun seyleri yapman icin?”. Cidden, insanoglu neden boyle?
