senden sonra güneş bir daha doğmadı buralara. senden sonra masmavi gökyüzüm olmadı benim, kayıp giden yıldızlarım olmadı. karanlık gecelere gömüldü umutlarım, yelkenlerini açmış hayallerim devrildi teker teker... saatler sensizliğin ertesi şimdi. yüreğimde bir buruklukla yürüyorum ıssız yollarda, melekler bile teselli etmiyor beni. daha minicik bir bebekken uykularımda güldürürlerdi beni oysa şimdi daha çok ihtiyacım var onlara. uçurumun kenarında hayatım adım atsam düşecek. hep aynı ateşte yakıyor özlemin her saniye her dakika her saat! sensizliğin bir zamanı yok ki... kimi zaman iki mısralık bir şiir oldun dilimde, kimi zaman çağlayan nehrim, yürüdüğüm yol... zor muydu kalmak ya da çok mu kolaydı kaçmak! .
