90'larda gurbetçi derken insanın aklına ,"ekmeği için gurbet ellerde çalışmak zorunda kalmış, mazlum, gariban türk" gelirdi.
şimdi "gurbetçi" deyince karşımıza çıkanlar:
-Ülkemin parası çöksün, döviz uçsun ucuza ev alayım, tatil yapayım diyen gurbetçi.
-Ülkede geçim sıkıntısı çekene "kahve alacağına su iç, onu da içemiyorsan geber" diyen gurbetçi.
-Almanya'da her türlü "ahlaksızlığı" dibine kadar yaşayıp türkiye'de "ahlak" dersi veren gurbetçi.
özellikle 90 doğumlu ve sonrası neslin aklına oturmuş gurbetçi algısı aşağı yukarı budur arkadaşlar. yani "neo naziler solingen'de türkleri yaktı." deseniz "iyi olmuş amk keşke bir bidon benzin de ben gönderseydim." diyecek adam çok bu ülkede artık.
ha onun da çözümü basit:
almanya'da nsdap kurulmadan önce nasyonal sosyalizm adına kurulan siyasi partiler mevcuttu (macaristan, avusturya vs.).
"alman nazizmi şu sebeplerden başarısız oldu, o yüzden macar/avusturya modelini referans alıyoruz" ya da " "yerli ve milli bir nasyonal sosyalizm" (öeh bu ne amk) modeli geliştiriyoruz" denilir mevzu kapanır.
