bir sabah erkenden çalar telefon. kim arar ki bu saatte dersin ve daha telefona dokunmadan önce hissedersin olanları, kendini hazırlamaya çalışırsın duyacaklarına. hiçbir şeyden emin olmadığın kadar eminsindir duyacağın cümlelere;hem de bunu düşünmeni gerektirecek hiçbir şey yokken ortada ve korkarak açarsın telefonu. hala içinden dua edersin hissettiğinin*yanlış olmaması için ama herşey tam da tahmin ettiğin gibidir. o seni bırakıp gitmiştir. son isteğini bile umursamazca yerine getirmediğin için bir şeyler düğümlenir içinde, günlerce ağlayamazsın. hala döneceğine inandığın içindir tüm bunlar. her gülene dönüp bakarsın kötü bir şaka yaptığını söylemek için ama her seferinde bir başkası çıkar karşına ve aramaktan vazgeçersin artık bunla yaşamaktan başka çaren yoktur. her geride kalan gibi yoluna devam edersin...
