Erkeklerdeki "hamdım-piştim-oldum" diyerekten arkalarına yaslanıp, "evet, şimdi aksın karılar" beklentisindeki yersiz ozguvenlerini anlamıyorum.
Kadının sende mantık aramasını kaybedeceği yer, onu duygusal anlamda yakaladığın yerdir. Buradan ilerlemek çok daha hızlıdır. işin içine duygusal bağ girince, -ona göre- sendeki her kusur kendi ihtiyaçları ile örtüşücek derecede esner.
Yoksa kadının bedenini, gözlerini, kıyafetini, teninin rengini senden önce onlarca erkek sevip övmüştür zaten. Peki diğer erkeklerin o kadında sevdiği ozellikleri sen de sevdiğin zaman, o kadına göre neden farkın olsun diğer erkeklerden? Bı sen mi yakışıklısın?
Bir sen mi zekisin? Bir sen mi başarılısın iş hayatında? Emin ol aynı tornadan çıkmış onlarca naylon erkek var ve çoğu da üç aşağı beş yukarı senin gibi yanaşmıştır o kadına.
Aynıların arasından çıkmak için farkın ne?
