Ülkenin geldiği içler acısı durum bir yana, direnecek gücümüz kalmadı...
Bu şartlarda yaşamak çok, çok ağır geliyor ve ne bu ekonomi ile ne de dünyadaki kötülüklerle, adaletsizliklerle, hırslarla mücadele gücümüz ise neredeyse hiç kalmadı.
Caanım ülkenin batışı, aptalların anlamayışı, hainlerin sevinci, tuzukuru piçlerin ohhhlaması, Ata'ya ve kurmaylarına olan borçların bir yandan sıkıştırması fakat zerre çözüm/güç bulamamamız...
Çok zoruma gidiyor elalemin kuruşlarla aldıklarına onlarca, yüzlerce lira saymak ve yine de iyi yaşayamamak. Şimdi öyle iyi anlıyorum ki çocuğuna pantolon alamayan babanın intiharını, bebeğine bez yerine poşet bağlayan annenin katliamını...
