şu an ve geçmişte (teolojik olarak dinler tarihi) bakınız, bırakın inanmayı ve inanmamayı; ortalama bir zeka akıl ile biraz ahlak ve etik değerleriniz varsa görürsünüz ki din adına konuşan tüm insanların (peygamberler hariç) dini/tüm dinler paranın, sermayenin, iş gücünü ucuza getirmek isteyenin ve iktidarın yanında olmuştur. günümüzde/geçmişte insanların anlatısı olan/anladığı din asla emeğin alın terinin yanında olmamıştır.
bunun için binlerce peygamber elçi yol gösterici gelmiş ve insanlık tarihinde dinler hep topluma, şartlara, zamana göre yaratıcı tarafından (veya inanmıyorsanız insanlar tarafından) evrimleşmiş/güncellenmiştir.
istisnasız olarak tüm dinler dinsizliğe karşı, yaratıcı inancı yokluğuna karşı gelmemiştir. tüm dinler dine karşı din olarak olarak gelmiştir.
hz isa'yı ölüme mahkum eden ve ölmesini isteyen dinsiz değildi. yahudi din adamlarıydı.
hz musa kendini tanrı'nın eli, yeryüzünde gölgesi, tanrı temsilcisi olarak gören firavuna karşı geldi.
hz. muhammed atalarının dinlerine sahip çıkan, tek tanrılı dinlerin başlangıcı olan hz ibrahim'in dininin koruyucaları olan, mekke kabe'nin sahiplerine karşı geldi.
bütün bu peygamberlerin mücadele ettiği kişiler istisnasız "tanrım, bize yardım et, ona karşı (hz. musa-isa-muhammed) bizi galip kıl, yoksa atalarımızın dinini yok edecek" diye yaratıcıya dualar ediyordu.
eğer zaman makinesini inşa etseydik ve o peygamberlerin zamanına kendimizi götürseydik...
mekke sokaklarında, kudüs sokaklarında, mısır da peygamberler için "vatan haini, bozguncu, komünist, bölücü, din düşmanı, imansız, kitapsız, rejim devlet millet düşmanı, ülkenin büyümesini çekemiyor, dış mihrak, sermaye düşmanı, üretime karşı geliyor, ararım bak 155'i" diyen iktidar nimetlerinden pay alan, kırıntılarla geçinen, hakkını hukukunu bilmeyen ve aç köle olduğunun farkında olmadan sistemi savunan insanlara rastlardık.
