25 yaşındayım. Komşu, akraba, tanıdık vs benimle yaşıt olanlar ya da benim jenerasyondan olan herkesin çocuğu, kimisi evlenmiş, kimisi iş güç, kimisi bir şeyler yapmış vs vs.
Ya ben hala şu yaşımda koltukta geç saatlere kadar dursam annem "geri zekalı kalk yerine yat, belin tutulacak." Diyor.
Evet mükemmel bir iletişim ağımız var eheehe.
Ya benim, benimle yaşıt olup boşanan arkadaşım var.
Demek istediğim daha dün 17 yaşında bir ergenken neler yaptığımı hatırlıyorum. Şu an 25'im hala olduğum yerdeyim. Kafam değişiyor, illa ki yaşadıklarım, acılarım ve mutluluklarım beni olgunlaştırıyor ama çevremin bu kadar hızlı bir şeyleri tüketmesi çok bazenleri bana geç kalmışım hissi yaşatıyor.
Oysa ki ben daha bebeğim yaaa..
