henüz toprağını hiç koklayamadığım cennet vatanım. boşnağım ama ne vatana gitmişliğim var ne de birkaç cümleden fazla dilini bilmişliğim... görmediğim halde özlediğim yerdir bosna... ve tabii ki giden kuzenlerimden masal şeklinde dinlediğim uzak vatan... adını bilmediğim yüzünü görmediğim kuzenlerimin bulunduğu sarajevo şehrinin başkentlik yaptığı ülke...
yazarın içinde bir ses: bosna zavallı değildir. ona yaş dolu gözlerle bakmayınız. karanlık avrupa diplomasisinin önünde hiç batmamış bir güneştir bosna.
Sebrenice njezna lubavi
Srebrenica hassas aşkım
Suze majke ne zaboravi
Annenin gözyaşlarını unutma
To ne place ona sto je dusa boli
O canı yandığı için ağlamıyor
Vec sto svoga sina ceka
Oğlunu beklediği için
Vec sto svoga sina voli
Oğlunu sevdiği için
Sve planine i sve rjeke
Bütün dağlar ve nehirler
Sat su nama pre daleke
Şimdi bize çok uzak
Jedna majka i deset Fatiha
Bir anne on Fatiha
Srebrenice ti sto ljecis sat
Srebrenica sen merhemisin
Kad izece sjajni mjesec mlad
Doğan parlak ayın
Sakrih suze svoje sto liju ko kise
Yağmur gibi akan gözyaşlarını sakla
Zbog sinova kojih nema
Artık olmayan oğullarına döktüğün
Kojih nema vise
Artık olmayan
