sanırım huzur içinde ölmek olurdu. maalesef azizim son 10 gündür neler yaşıyorum bir bilseniz... 1 ağustos doğum günümde ailemden çok sevdiğim değer verdiğim birisini kaybettim. yurt dışından cenaze vesilesi ile memlekete yola çıkan kardeşim 2 gün önce trafik kazası geçirdi. çok şükür ki arabası pert olsada bir çizik dahi almadan arabadan çıktı. hani şöyle betimleyeyim; yaz aylarında ailecek gidilen piknikte, sıcağın tam ortasında içilen buzlu limonata ya da ege'nin sıcağından bir anda kendini, o serin suya bıraktığında hissettiğin ferahlama ve sakinleme duygusu var ya hah ! işte şu aralar ölüm de bana çok ferah ve huzur verici bir his veriyor.
