Katıldığım noktalar var. Hatta çoğu yerde aynı fikirdeyiz. Çok önemli bir bilgi değil ama ben de kendimi agnostik teist olarak tanımlıyorum.
Fakat şu var:
Bilimin lügatinde din ve siyaset kelimeleri yoktur. Bilim laik ve apolitik bir süreçtir.
Ateizm dayanak olarak bilimi kullanabilir ama bilim ateizmi kanıtlama çabası gütmez. Bu yüzden bilim = ateizm olamaz.
Benzer şekilde kuran da bir bilim kitabı değildir. Bir müslüman bilimi kendisine dayanak olarak kullanabilir, "bakın neml 88. Ayette orojenezden bahsediyor." gibi şeyler söyleyebilir ama bilim müslümanlığı kanıtlamaya çalışmaz.
Bu yüzden müslümanlık = bilim de değildir.
Bence inanç meselesi ile bilgi meselesini birbirinden ayırmalıyız. inanç alanının tartışma konusunu bilim bağlamında, bilgi alanının tartışma konusunu inanç bağlamında tartışmaya açmamalıyız.
inanç çoğu zaman bir tercih meselesidir. Bilgi alanında ise tercih yoktur, bilirsin veya bilmezsin.
Evrimi bilen bir felsefeci aynı zamanda müslüman olduğunu iddia ediyorsa okuduğu kutsal kitabı nasıl anladığını ona sormalıyız. Bu ayrıca bir tartışma konusudur. Burada konu "ateizm = bilim" midir?
Sanırım burada felsefede argümantasyon konusuna, bilgi doğruluğu ve mantık doğruluğu konularına da girmek gerekir.
X kişisini inancından dolayı değil hangi argümanlarla inandığına göre değerlendirmek daha doğru olur sanırım. Kendi içinde tutarlı bir sitematik geliştirmişse ona bir tercih deyip geçerim şahsen.
