elimde başka bi marketten aldığım ekmek falan varsa ve bim'e :vb. süpermarketlere girmişsem acayip geriliyorum. öyle zamanlarda mimiklerimi randımanlı kullanamıyorum. elimdeki ekmeğin köşedeki bakkala, fırına, vb. küçük esnafa ait olduğunu çaktırmadan ispatlamak için yüzüme masum bir ifade yerleştirmeye çalışırken yanlışlıkla kolombiyalı uyuşturucu kaçakçısının tedirgin yüz ifadesi yerleşiyor. durduk yere işlemediğim bir suçun tedirginliğini yaşıyorum.
şüpheli görünmeyeyim diye uğraşırken daha da saçmalayıp iyice dikkatleri üzerime çekiyorum. üstüne bir de marketten bi şey almadan çıkıyorsam işte o zaman iyice boku yedim demektir. "ayıp olmasın böyle de ya bi çikolata mı alsam?" diye düşünüp bir an geriye dönüyorum, sonra "yok ya böyle de çok saçma olacak." diye düşünüp tekrar kapıya yöneliyorum. herkese "valla hırsız değilim:(" bakışı atmak isterken "bütün antep fıstıklı çikolataları çaldım, beni yakalayın." bakışı atıyorum. durduk yere polisten kaçan adam gibi şüpheli hareketler yaptığım için görevliler bana "ulan bu çocuk bi boklar karıştırıyor!" diye düşünerek kısık gözlerle şüpheyle süzerek şaşkın şaşkın bakıyorlar. üç aydır kirasını veremeyen kiracının ev sahibiyle karşılaşması gibi kalakalıyorum öyle. normalde birilerini rehin alan bi tipe benzemiyorum ama bi gün "girdik bi yola, allah kahretsin artık burdan dönüş yok!" diye düşünerek birilerini rehin alabilirim cidden. sonra çık bakalım işin içinden çıkabilirsen!
