alması zor bir karar. dilekçemi yazdım sabahtan beri karşısında oturuyorum. yağmurdan kaçarken doluya tutulmak deyimi aklıma geliyor korkuyorum ama daha fazla bu yağmurda ıslanasım da yok. sonuçta insan hayatını işine göre değil işini hayatına göre planlamalı. bir diğer yandan acaba iş yerimi yarı yolda mı bırakıyorum düşüncesi beynimi kemiriyor. aaaaaa imdat.
