çocuklugun psikolojik travmasından ileri gelen ruh hali.
hayatın, nesnelerin ve imgelerin renk olarak birer karsılıgı oldugu vakitlerdi o zamanlar. kırmızı o zamanlar bir erkege göre fazla cesurdu. hani "karı mısın lan kırmızı giyiniyorsun" denen zamanlar. ama çok seviyordum o rengi ne yapayım? düşünün hayali geçtim artık. cocukken renge bile tahammülleri yoktu insanların.
nasıl bir tekdüzelik, nasil bir standartlandırmaydı bu anlamış degilim. ileri görüşlülüğü ile hayatıma bir renk katan ablam vardı. o karşı çıkmıştı "erkek mavi-yeşil secmeli bahsine". o gün bu gündür hayatıma özgür düşünceli insanların girmesine dikkat ederim.
büyüdükçe de daha cesurlaştım zannımca. artık turuncu seçiyorum.
