bir dönem başıma gelen durumdur. hem de ünlü bir isim, gamze özçelik. hade len! dediğinizi duyar gibiyim. olay şöyle cereyan etti. bir akşam kardeşimle oturuyoruz, gamze de sokaktaymış bize doğru geliyordu... ben o sıra çaktırmadan bakıyorum ona tabii. baktım o da uzaktan beni kesiyor falan kardeşime sordum cevap vermedi... neyse ertesi gün yine aynı saatler bu sefer ben de biraz kesmeye başladım ama gamze arada baksa da oralı olmuyor gibi. bu sefer yanımda annem var, ben de ona sordum "anne bu kız beni kesiyor sanki gelinin olsun ister misin?" annem ağlamaya başladı ve sonra gitti. hiçbir şey anlamamıştım. derken haftalar, aylar geçti böyle kesiştik. bir gün görüşmesek ertesi gün deli gibi bana doğru baktığını hissediyordum.
en sonunda karar verdim. ona baktığımı belli edecektim. yıkandım, en güzel kıyafetlerimi giydim, saçımı taradım. kendime göre iyi görünüyordum. bu sefer göründüğünde yanına yaklaşmıştım. bana bakmıyor gibi görünüyordu bu sefer ama bir baksa dümdüz ona baktığımı görecekti. sonra kafasını bana doğru çevirdi, gitgide yaklaşıyor gibiydi. saniyelerce birbirimize baktık. sonra kafasını çevirip sakallı, iri yarı bir sivil polisle öpüştü. bana hayatımın kazığını atmıştı. o an televizyonu kapattım. bir daha hiç görüşmedik.
