biliyor musunuz, orhan pamuk hiç müzik dinlemezmiş müzikle alakası yokmuş, ama suzanne vega'yı ve özellikle 'tom's diner'ı çok severmiş. hem romancı, hem müzikle alakası yok... hem vega seviyor, hem de favorisi tom's diner...
adam hakikaten çok severmiş tom's diner şarkısını. şarkıyı sevme sebebi de, hayat hikayesiyle kesişmesi… şöyle ki; orhan pamuk tom's diner'da, daha bu şarkı yokken, aynı şarkıda anlatıldığı gibi otururmuş. orada akşam ve öğle yemekleri yermiş. tom's diner, new york'ta columbia üniversitesi'nin civarındaki en ucuz lokantadır. broadway'de ana cadde üzerindedir. orhan pamuk 1985'te new york'taymış ve günlük harcamasını on dolar olarak hesaplarmış. bunun içinde kitap ve sinema giderleri de varmış. karısıyla birlikte böyle yaşarlarmış. “kara kitap"ı yazıyormuş o zamanlar. bu tom's diner'a yürüyüş mesafesi dört dakika olan kütüphanede çalışıp saat 3 civarı bir mola verirmiş. anlattığına göre o molalar çok eğlenceliymiş. bir new york times alıp tom's diner'a gidermiş. masasına da bir tane sütlaç söylermiş. tom's diner'ı işletenler rum oldukları için menüde sütlaç bulunurmuş. bir de 45 sentlik kahve içermiş. kendisini memleketinde hisseder ve çok mutlu olurmuş.
bugünkü gibi meşhur bir yazar hayatı yaşamadığı zamanlar tabii. kimse kendisini aramıyor, röportaj, söyleşi vesaire şeyler için kapısı zırt pırt çalınmıyor. karısı doktora yapıyormuş. orhan pamuk da karısı ve bir-iki türk hariç kimseyi görmezmiş. columbia üniversitesi kendisine çok kibar davranırmış. türkçe pratik yapmak isteyenlerin geldiği bir ders varmış ve kredi alınmayan o dersin karşılığında orhan pamuk'a iki metreye bir metre hücre gibi bir oda vermişler. kara kitap'ın çoğunu orada yazmış. karısıyla her gün akşam yemeklerine de tom's diner'a giderlermiş. zamanla şarkıdan haberi olmuş, suzanne vega'yı da çok sevmiş. orhan pamuk, vega'nın sözlerini çok şiirsel bulduğunu söyler. cinsel olarak kafasındaki -herhalde bilinçaltına gömülmüş- kadın tipine denk düştüğünü belirtir. orhan pamuk'un tarif ettiği kadın tipi şöyle bir tarife denk düşüyor: “hafif oğlanımsı, ince ve uzun boylu, entelektüel kadın tipi.”
bir gün suzanne vega konseri olduğunu görüyor ama konserine gitmek istemiyor. kendisi ilginç bir şekilde bu tür şeylerin çok mahrem olduğunu, eğer bir konuda çok bilgi sahibi değilseniz, oradaki sevgileriniz bilgiden, denenmiş, sınanmış tecrübelerden çok, kişisel saplantılarla sahiplenmek olduğunu düşünüyor. suzanne vega'ya sevgisinin irrasyonel mahrem bir yanı olduğunu söyleyip bu sevginin açık, aydınlanmış bir sevgi olmadığını belirtiyor. bu orhan pamuk'a göre başka bilgilerle desteklenen ve düz bir mantıkla başkalarıyla paylaşılabilecek bir şey değil... bu yüzden onu bir konserde kalabalık içinde görmek kendisine tuhaf geldiği için konserine gitmemeyi tercih ediyor. ama daha önemli sebebi, bir konsere gitmek için nereden bilet alınacağını, saatinin nereden öğrenileceğini, kiminle temasa geçileceğini bilmemesi. konser bileti almak, vakko'dan gidip dondurma almak gibi korkutucu bir şey kendisi için!
hayat orhan pamuk'tan vakko'dan dondurma almaya korkan bir adam yaratmış! zenon'un paradoksları gibi bir adam orhan pamuk. hayal gücü korkunç bir şekilde hareket halinde, ama fiziksel olarak bilet alamayacak kadar yerinde ve sabit.
