kaçıp gidesim var böyle ıssız ve az kişinin yaşadığı soğuk ülkelerden birine. geceleri kitap okuyup gündüzleri arta kalan zamanlarda dökülmüş yaprakları olan bir kaldırımda yorulana kadar yürümek istiyorum. çok sıkıldım o ne dedi bu ne yaptı muhabbetlerinden. muhatap olduğum yanlış zaman ve yanlış insan mottosu beni çok üzüyor ve yoruyor. Yaşamak dediğimiz bu olmamalı. felsefe yapacağımız, insan hayatına dair kaliteli sohbetler edebileceğimiz bir yaşam düşlemekti içimden geçen.
sanırım olmayacak ama bunu bir duvara haykırır gibi söylemek bana iyi geliyor.
