yazarların utandığı anlar

entry48 galeri
    47.
  1. ilk ben böyle Şirince'ye gittim, o kadar gezdim ki orayı görmek için filan eşeklerle karşılaştığım anlar oldu. Tabii ki orada bir adet cami var. Dedim camiye bir gireyim. Gittim vardım. Ayakkabı ile girilmez çıkardım. Ama kimse yok. Bir Allah bir ben. Sonra öğrendim ki, imam cuma gününden cumaya gelirmiş.

    Gezdim tozdum içeriyi, zaten küçük. Ayakkabımı bağlıyorum filan. Çat dedi plastik tabure kırıldı. Sırtımı da çizgi yani epey. Çizmiş yani meğer bilmiyorum.

    Allah Allah, kimse yok. Kırdık yani. Böyle bırakıp gidilmez ayıp. Ben bir not yazdım mahcup mahcup, dedim kiloma dayanmadı kırıldı. Özür dilerim. O zamanın parası da 20 lira koydum kırık parça üstüne.

    Geçen sene gittim yoktu yine. Bu sene cuma günü gideceğim, diyeceğim ben kırmıştım. Bıraktığım para tabure almanıza yetmiş miydi?
    2 ...
  1. henüz yorum girilmemiş
© 2025 uludağ sözlük