Atatürk düşmanlığının trend olduğu günleri yaşıyoruz. Elbette bir gün bu da bitecektir. Hep başta sol partiler ve askeriye olmak üzere Atatürk'ü putlaştırdıkları, onu insandan ziyade ulvi bir kişilik olarak gördükleri için karşıt bir kutup oluştuğunu düşünürdüm. Bugün artık böyle düşünmüyorum. Arpalıkları kesilen bir grubun yıllardır içinde ateşini söndürmedikleri bir nefreti dışarıya saldıklarını artık biliyorum. Varoluşlarını tehdit eden bir insana karşı böyle nefret duymaları oldukça normal elbette. Atatürk bu ülkenin modern bilimle yoğrulması gerektiğini, bilimsel olarak kabul edilmiş gerçekleri kabul ederek dinimizi yaşamamızı arzu ederken, Türkiye'nin şeyhler, dervişler, dergahlar ülkesi olamayacağını söylemişti. Şimdi o zümreden biri olsanız elbette siz de sevmezdiniz Atatürk'ü. istediğiniz kılıfı hazırlarsanız hazırlayın özünüzde dini kişisel menfaat için kullanıyorsunuz çünkü. işte vefat eden Menzil şeyhinden sonrasını görüyorsunuz. Bunları yorumlayamayacak kadar sığ olamazsınız. Adam ölünce onun yanında edilmiş tövbelerin artık geçersiz olduğu ve çocuklarından birinin yanında yeniden tövbe edilmesi gerektiğini söylediler. Tövbe işlenildiği düşünülen günahlardan dolayı Allah'tan af dilemek için yapılır. Bu yakarışı, bu duayı kabul edecek ya de reddecek de bellidir. Bu insanlar bu söylemle kendilerini kimin yerine koyuyorlar aklım almıyor. Bundan da ötesi dini bütün insanlar buna nasıl ses çıkarmazlar. Şimdi Atatürk bizim Türk milletinin yumuşak karnı olan bu din meselesini de, bunu kullanarak nemalanan insanları da çok iyi çözmüştü. Aldığı önlemler Türk milletini daha iyi yaşaması içindi. Ama bu işten nemalanan ve kullanan insanların doğal olarak işine gelmiyordu. Varlıklarını tehdit eden bu insanı elbette sevmeyeceklerdi.
