freud*
o gün ismail için rutin günlerden biridir. güne zinde başlamak için seçilen mekansa bu kez farklıdır. mahalledeki en eski apartmanın merdiven altı...(ulen ismail ne mal adamsın he) * meraklı küçük velet:ene ismail abibibibibi... napıyon sen burdadadadada... arkandaki amca kim ismail ağbibibibibi... amca terlemiş hasta galibabababa... he ismail ağbibibibi...sölesene ismail ağbibibibibibibi...
ismail ağbi:**len ne arıyon sen burdadadadada... bakma len yürü git burdandandandan... kimseye bişey söleme sakınkınkınkın... imanıma doğrarım senininini...
velet gerisin geriye kaçar. olup bitenden bişey anlamamıştır. fekat ismailin korkusundan kimseye bişey söylememeye karar verir.
meraklı küçük velet:naber len osman...ismail ağbiyi görmedim ben bugün. valla görmedim. bakmasana oğlum suratıma öyle. bakmayın len ibram, celal, ferhat, mıstık valla görmedim ismail ağbiyi. arkasındaki pos bıyıklı amcayı da tanımıom ki. ismail ağbinin arkasına saklanmıştı zaten. terler akıodu falan. ama ismail ağbiyi görmedim yani.**
ismailin her geçen gün içi içini yemekte mahallede ipne, oğlancı, gay, verici diye adının çıkmasından fena halde tırsmaktadır. ismailin aklına bir fikir gelir. bu olayı örtpas etmek için yansıtma tekniğini kullanacaktır:
xyz:hadi ya iyi ki söyledin ağbi biz de anlarız artık.
ismail:a.q. len yürürken kıçını kaşıdı bu kesin vermiştir. hatta verdi ben gördüm.
abc:hadi yaaa vay namıssız. ben de kız oğlan kız bilirdim bunu. meğer karıymış.
ismail:karı olsa iyi. dul olma ihtimali bile var. he bak len sen de bak. şu giden var ya yüzde 200 vermiştir. bi omzu diğerinden daha düşük. kesin verdi. anlarım ben.
