Pistte dans edenleri izlerken içkimi yudumluyordum. Aslında hayatımda ilk kez böyle yerlere gelmiştim. Ama bunu belli etmemeye çalışıyordum. Çünkü boşandığım kocam fabrikada işçiydi. Ucuz bir Cafeye bile çok nadir giderdik. Bende marketlerde kasiyerlik falan yapmıştım.
Bu yüzden kendime bir kimlik inşaa etmeye karar vermiştim. Kendimi edebiyat öğretmeni olarak tanıtıyordum.
Bu düşünceler içinde kırmızı gömlekli ve boynunda altın kolye olan bir bey yanıma geldi.
Yabancı aksanıyla Türkçe konuşuyordu. Beni dansa kaldırdı.
Adının igor olduğunu söyledi. Evet, doğru adamın kollarındaydım!
40 dakika kadar fütursuzca Dans ettikten sonra masaya geçip, tekrar alkol almaya başladık. igor özel uçağını, moskova'daki şirketlerini anlattıkça içim ısınmıştı.
Ardından elimden kavradığı gibi beni asansöre götürdü. ilk öpücüğüde orada almıştı benden.
Ardından odaya geçtik. Üzerimdekileri parçalar gibi çıkıyordu. Beni yatağa attıktan sonra ise iyice kabalaşmaya başlamıştı.
Birazcık kibar olmasını söylediğimde:
"kes ulan kaltak" demişti.
Şivesi de değişmişti. Ben ne olduğunu anlamıyordum. içkiyi fazla mı kaçırmıştık acaba?
Diye düşünürken igor:
+ ben Konya'lı hasan. Esnafım! igor ayağına senin gibi hatunları beceriyorum...
Dediğinde kafamdan kaynar sular dökülmüştü. Büyük şaşkınlık içindeydim.
Ben de Hasan'a, edebiyat öğretmeni falan olmadığımı söyledim. Benim için farketmez! dedi.
Artık yapacak bir şey yoktu. Anın tadını çıkarmalıydım. Ve bu yaşadıklarım bana tecrübe olacak daha iyilerini yaşayacaktım...
